این روزا،کربلا جای نوکرای با مرامه

من رو سیاه نرفتم، کربلا توی خیاله

اگر عاشق آقایی بیا تا باهم بخونیم

مارو کربلا نبردی، دیگه ما غرق به خونیم

آقا جون بی خریداریم، مارو ارباب بخر این بار

دلای تنگ حرم رو خودت ارباب ببر این بار

تمام امیدم عباس، که ازش تو روضه خواستم

که یه رحمی به دلم کن، من ازت کربلا خواستم

می دونم روی سیاهم منو از حسین(ع)گرفته

ولی این روضه ی عباس ، عطر کربلا گرفته

به دلم افتاده این بار، اربعین پای پیاده

وسط صحن و هوای حرمت برام زیاده

تمام هستی مو میدم که یه سجده روی خاکت

آرزومه که بمیرم آقا جون رو خاک پاکت

منو از حرم نگیرید، نفسی برام نمونده

آخه چند روزی که بیشتر تا به اربعین نمونده

تموم امیدم اینه یه شبی تو خواب ببینم

باشه تعبیر همین خواب که حرم رو من ببینم

ولی این چشم گنهکار که تو خواب تو رو نبینه

مگه میشه تو بیداری گنبد تو رو ببینه

همه ی امیدم اینه که تو هستی عشق و جونم

تو که ارباب منی و همه ی غمت به جونم 

رفقا رفتن و میگن ، کربلا خود بهشته

اربعین تو خونه موندن، برا نوکر ،آقا زشته

ببر ارباب منو این بار، بزار تا چشام ببینه

شایدم یکمی چشمام دیگه دنیا رو نبیه 

من و این دل شکسته، که همه درمونش اینه

یه شبی میون صحنت، رو برو حرم بشینه

نویسنده: مه لقا میربهاالدین